Osobe koje boluju od Parkinsonove bolesti, uz motoričke simptome često se susreću i sa onim nemotoričkim, poput poremećaja sna, osjećaja anksioznosti, a kod nekih pacijenata se razvijaju i depresija i demencija.
Motorički simptomi Parkinsonove bolesti su drhtavica ruku i nogu, usporenost pri obavljanju svakodnevnih radnji, ukočenost pojedinih dijelova tijela, nestabilnost.
Anksioznost i depresija
Premda je riječ o neurodegenerativnoj bolesti, ona uz motoričke uzrokuje kognitivne, psihijatrijske, autonomne i senzorne poremećaje.
Najrasprostranjeniji psihijatrijski poremećaj u ovom slučaju je depresija, koja se javlja kod 40 procenata oboljelih, dok se kod otprilike isto toliko bolesnika razvija demencija. Kod mnogih pacijenata prisutan je i stalan osjećaj anksioznosti.
Udruženje njemačkih neurologa (BDN) podsjeća na dobre rezultate liječenja anksioznosti i depresije kognitivno bihejvioralnom terapijom, a u težim slučajevima se propisuju lijekovi, antidepresivi.
Uz redovno vježbanje i fizikalnu terapiju, simptomi ovih psihijatrijskih poremećaja se, kod većine bolesnika, poboljšavaju.
Njemački neurolozi preporučuju i druge fizičke aktivnosti: šetnju, bavljenje jogom, meditacijom, plesom, a pomaže i muzikoterapija.
Još jedan od netipičnih simptoma Parkinsonove bolesti je poremećaj spavanja.
Higijena spavanja
Kod njega je važno voditi računa o odgovarajućoj higijeni spavanja, o odlasku na spavanje i buđenju po mogućnosti u isto vrijeme, o kvalitetnom krevetu i jastuku, odgovarajućoj temperaturi prostorije.
Treba svakako izbjegavati kasne i obilne obroke, obavezno izbjegavati uznemirujuće televizijske sadržaje prije spavanja, a posvetiti se meditaciji, slušanju opuštajuće muzike...
Njemački liječnici ističu da im je vrlo važno što ranije prepoznati sve navedene simptome. Informacije o simptomima treba prikupiti od samog bolesnika, ali i od članova njegove porodice ili njegovatelja.
Pri liječenju potrebno je individualno pristupiti svakom bolesniku, u zavisnosti od njegovog životnog doba i stepena težine bolesti. Veoma je važno oboljelima pružiti maksimalnu podršku, što se očekuje od liječnika i od članova porodice.
